زخم دهانه رحم یا سرویسیت نوعی التهاب دهانه رحم است و در اکثر مواقع بدون علامت است. البته اگر این بیماری شایع بدون درمان بماند می تواند منجر به عفونت لگن شود که می تواند عوارض زیادی از جمله ناباروری، درد مزمن لگن یا حتی سرطان را در بر داشته باشد. در این مقاله ما درباره زخم دهانه رحم و درمان قطعی آن، داروهای زخم دهانه رحم، درمان زخم دهانه رحم بدون فریز، کاندوم و زخم دهانه رحم، صحبت می کنیم. با ما همراه باشید.

فهرست
زخم دهانه رحم چیست؟
علائم زخم دهانه رحم
علت زخم دهانه رحم
تشخیص زخم دهانه رحم
درمان زخم دهانه رحم
عوارض زخم دهانه رحم
پیشگیری از زخم دهانه رحم 

زخم دهانه رحم چیست؟

دهانه رحم پایین ترین قسمت رحم است و تا واژن ادامه دارد. دهانه رحم همان قسمتی است که خون پریود از طریق آن از رحم خارج می شود. هنگام زایمان، برای خارج شدن بچه و عبور از مجرای تولد، دهانه رحم باز می شود. مانند هر بافت دیگر بدن انسان، دهانه رحم هم به دلایل متعددی ممکن است دچار زخم شود. به زخم دهانه رحم اصطلاحاً سِرویسیت می گویند.

علائم زخم دهانه رحم

بعضی از خانمها هنگام زخم دهانه رحم هیچ علایمی ندارند؛ اما گاهی علائم زیر را می توان در زنان مبتلا به زخم دهانه رحم مشاهده کرد:

• خونریزی غیرطبیعی واژن یا لکه بینی
• ترشحات دائمی واژن به رنگ سفید و یا خاکستری که ممکن است بوی نامطبوع داشته باشند.
• درد در ناحیه واژن
• درد در هنگام دخول
• احساس درد در لگن
• کمردرد
• لکه بینی در هنگام رابطه جنسی

هرچه سرویسیت بیشتر شود، زخم دهانه رحم شدیدتر می شود تا جایی که در بعضی موارد موجب زخم باز شود. ترشحات چرکی از نشانه های زخم بسیار شدید دهانه رحم است.

تشخیص به موقع زخم دهانه رحم، اولین و مهم ترین قدم در درمان بیماری است. بهترین روش برای تشخیص زخم دهانه رحم، کولپوسکوپی است. مطب خانم دکتر ذاکرین مجهز به یکی از پیشرفته ترین دستگاه های کولپوسکوپی است. جهت کسب اطلاعات بیشتر و دریافت وقت معاینه با شماره 02144463475 تماس حاصل فرمائید.

علت زخم دهانه رحم

شایع ترین علت این زخم، عفونت است. عفونتهایی که منجر به زخم دهانه رحم می شوند، ممکن است هنگام رابطه جنسی منتقل شده باشند، اما همیشه دلیل زخم رابطه جنسی بدون محافظت نیست. زخم دهانه رحم یا حاد است و یا مزمن. زخم حاد زمانی است که علایم به صورت ناگهانی خود را نشان دهند ولی علائم زخم مزمن به مدت چند ماه ادامه دارند.
زخم حاد معمولا از طریق عفونتهای ناشی از رابطه جنسی منتقل می شود. مانند:

• تبخال یا تبخال ناحیه تناسلی
• کلامیدیا
• تریکومونا
• سوزاک

عفونتهای ناشی از HPV نیز باعث زخم دهانه رحم میشود که از نشانه های سرطان دهانه رحم و دیسپلازی دهانه رحم است که در صورت عدم درمان ممکن است به سرطان دهانه رحم تبدیل شود.
زخم دهانه رحم همچنین می تواند به دلیل عفونتهای ناشی از عوامل دیگر باشد. مانند:

• حساسیت به اسپرم کشها یا پلاستیک کاندومها
• حساسیت به مواد شیمیایی موجود در تامپون ها
• باکتریهایی که معمولا در واژن قرار دارند.

بیشتر بخوانید: بهداشت جنسی و بهداشت آمیزشی در زنان 

تشخیص زخم دهانه رحم

اگر علایم زخم را در خود مشاهده می کنید، برای تشخیص دقیق به پزشک زنان خود مراجعه کنید. ممکن است علایمی که مشاهده می کنید ناشی از مشکلات دیگری در ناحیه واژن یا رحم باشد. همچنین ممکن است پزشک شما در هنگام معاینه ساده ای وجود زخم را تشخیص دهد؛ حتی اگر شما هیچ علائمی نداشته باشید. راههای زیادی برای تشخیص زخم دهانه رحم وجود دارد.

معاینه لگنی
در این روش، پزشک از دستگاهی به نام اسپکولوم برای باز کردن کامل واژن استفاده می کند تا بتواند هر چیز غیر عادی و نابهنجار را در لگن، دهانه رحم و رحم شما شناسایی کند.

آزمایش پاپ اسمیر
برای انجام آزمایش پاپ اسمیر، پزشک از سلول های واژن و دهانه رحم شما نمونه برداری می کند. سپس به منظور تشخیص موارد غیر عادی، بر روی این سلول ها آزمایشهای مختلف انجام می دهند.

بیوپسی ( بافت برداری ) دهانه رحم
این آزمایش فقط در صورتی انجام میشود که آزمایش پاپ اسمیر شما وجود موارد غیرعادی را تایید کند. برای این آزمایش، که به آن کولپوسکوپی نیز می گویند، پزشک یک اسپکولوم ( وسیله ای برای باز نگه داشتن دهانه رحم) را درون واژن شما قرار می دهد و سپس به کمک گوش پاک کن از ترشحات واژن و دهانه رحم نمونه برداری می کند.
پزشک به کمک یک کولپوسکوپ که نوعی میکروسکوپ است، دهانه رحم شما را مشاهده کرده و آن را مورد آزمایش قرار می دهد. سپس از هر قسمتی که موارد غیر طبیعی در آن مشاهده شد، بافت برداری می کند.

بررسی ترشحات دهانه رحم
ممکن است پزشک بخواهد از ترشحات دهانه رحم شما نمونه برداری کند. پزشک این نمونه ها را زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می دهد تا عفونت را شناسایی کند. این عفونت ها می توانند شامل کاندیدیازیس (عفونت قارچی) و واژینوز (عفونت باکتریایی واژن) و سایر مشکلات باشد. همچنین ممکن است برای تشخیص بیماریهای آمیزشی مانند تریکومونا نیز مورد آزمایش قرار بگیرید.

درمان زخم دهانه رحم

درمان خاص و استانداردی برای زخم دهانه رحم وجود ندارد. پزشک شما بسته به عوامل مختلفی که در زیر گفته شده، بهترین روش درمان را برای شما تشخیص می دهد:

• سلامت عمومی
• سابقه پزشکی
• شدت علایم
• شدت زخم

معمول ترین روش درمان، تجویز آنتی بیوتیک برای از بین بردن عفونت ها است. روش دیگر زمان دادن به بیماری و بررسی آن با گذشت زمان به خصوص بعد از زایمان است. اگر دلیل زخم دهانه رحم سوزش و ناراحتی ناشی از یک جسم خارجی (مانند تامپونی که مدت طولانی در واژن قرار داده شده) و یا حساسیت به محصولی خاص (مانند کاندوم) است، عدم استفاده از محصول در طول درمان تا بهبود زخم توصیه می شود.

اگر زخم دهانه رحم شما ناشی از سلول های پیش بدخیم دهانه رحم باشد، بسته به شدت پیشرفت بیماری پزشک ممکن است از روش های LEEP، کونیزاسیون و ... استفاده شود. فریز زخم دهانه رحم روش مرسومی نیست و به دلیل عوارض زیاد آن تنها در موارد خاصی استفاده می شود.
پزشک شما بعد از آن که علت زخم شما را تشخیص داد، می تواند آن را درمان کند. بدون درمان، زخم ممکن است سالها باقی بماند و باعث رابطه جنسی دردناک و بدتر شدن علایم آن شود.

عوارض زخم دهانه رحم

زخم دهانه رحم که در اثر سوزاک و یا کلامیدیا ایجاد می شوند، ممکن است به داخل رحم و لوله های فالوپ راه پیدا کنند و باعث عفونت لگن شوند. عفونت لگن باعث درد، ترشحات و تب می شود و اگر درمان نشود، ممکن است باعث مشکلات ناباروری شود.

پیشگیری از زخم دهانه رحم

راههای متعددی برای کاهش خطر ابتلا به زخم دهانه رحم وجود دارد. استفاده از کاندوم در هر رابطه جنسی، خطر ابتلا به بیماریهای آمیزشی را کاهش میدهد. عدم استفاده از محصولاتی که دارای ترکیباتی شیمیایی هستند، مانند: محلول شستشوی بانوان و تامپون ها و نوار بهداشتی های معطر، خطر واکنشهای حساسیتی را کم می کند. اگر شما چیزی مانند تامپون یا کاپ قاعدگی را وارد واژن خود می کنید، ، دستورالعملهای لازم برای زمان خارج کردن و تمیز کردن آن را رعایت کنید.

در ضمن شما می توانید جهت دریافت پاسخ سوالات خود در زمینه زخم دهانه رحم، سوالات خود را زیر همین مقاله و در بخش نظرات بپرسید.